دل آدم با چیزی که باهاش سروکار داره، رابطه مستقیمی داره

یعنی چی؟ یعنی تا وقتی سروکارت و همه فکر و ذکرت یه چیز بزرگ و وسیع و بینهایت باشه ، دلت هم به همون اندازه وسعت و به قول قرآن انشراح پیدا میکنه

عکسشم صدق میکنه . تا وقتی تمام خواسته هات کوچیک و محدود باشن دلت هم کم میاره ، تنگ و محدود میشه . همون که قرآن گفت ضیقا حرجا

بی نهایت و وسعت چه بخوایم چه نخوایم مربوط به مبدأ و معاد و معنویات هست

تمام مسئولیت دنیا و امور مادی هم رو دوشت باشه بازم وسعتش کم و کوچیکه

از کارای دنیا هم نمیشه دست کشید که والا میخوام یه گوشه عبادت کنم و دلم انشراح پیدا کنه یه وقت خفه نشم !

تنها راه حلش اینه که حواس و عقل خودت رو مشغول دنیا و کارهاش کنی اما قلب و تفکرت رو بذاری تو همون عالم بی آلایش معنوی بمونه

دل حکم یه پادشاهی رو داره که هرجا درگیری بشه یکی از زیردستاشو میفرسته برای حل و فصل . خودش اون بالا رو عرش و تختش میشینه و هیبت و ابهت خودشو بخاطر هر چیز و ناچیزی خراب نمیکنه